Recensie: Pandemic Iberia

Afgelopen jaar werd het WK Pandemie gehouden in Barcelona. Op dit wereldkampioenschap gaat het niet alleen om de eer, de winnaars mogen namelijk op reis naar één van de steden die op de wereldkaart van Pandemie staan afgebeeld. Hoe gaaf is dat! Ter gelegenheid van het WK in Barcelona werd dit jaar een speciale Pandemie-variant uitgebracht, namelijk Pandemic Iberia. Dit spel is slechts tijdelijk verkrijgbaar dus als je geïnteresseerd bent, dan moet je snel zijn!

Zelfs de achterkant is mooi!

In Pandemic Iberia gaan we terug in de tijd, naar het midden van de 19^e eeuw. Op het Iberische schiereiland (of te wel: Spanje en Portugal) zijn vier besmettelijke ziektes uitgebroken. Aan jou en je teamgenoten (ook dit is een coöperatief spel) de schone taak om de uitbraken onder controle te krijgen en onderzoek te doen naar de oorzaak van deze ziekte.

De structuur van Pandemic Iberia is hetzelfde als die van Pandemie: in je beurt voer je vier acties uit, daarna trek je 2 spelerskaarten en daarna besmet je extra steden in de besmettingsfase van het spel (lees hier de recensie van Pandemie als je het spel niet kent). Ook kruip je weer in een speciale rol met speciale eigenschappen. Er zijn echter andere acties waar je uit kan kiezen en andere rollen. Dit zorgt er voor dat het spel een heel andere sfeer krijgt.

Met de trein voor 1 actie naar Malaga!

Zo kon je natuurlijk je in de 19^e eeuw nog niet een vliegtuig nemen. Reizen gaat daarom te voet, per boot (langs de kust) óf per trein. Het enige vervelende is dat er aan het begin van het spel nog geen stukje spoor te bekennen is op de kaart. Gelukkig kan je die tijdens je beurt gaan bouwen en daarna gebruiken. Voor één actie mag je namelijk zo ver reizen als je wilt over het spoor. Het is dus heel verstandig om aan het begin van het spel te investeren in rails zodat je steeds sneller van brandhaard naar brandhaard kan reizen.

Want reken maar dat je tijdens het spel ook druk bezig zult zijn met het genezen van mensen. Net als in het reguliere spel worden er in een steeds hoger tempo mensen ziek en moet je voorkomen dat alle die ziekten tot uitbraken leiden. In tegenstelling tot het reguliere spel kan je echter geen geneesmiddel uitvinden of een ziekte uitroeien. Het maximaal haalbare is dat je een ziekte grondig hebt onderzocht (vijf spelerskaarten in dezelfde kleur inleveren in een ziekenhuis). Dit levert verder geen enkel voordeel op, de ziektes blijven zich net zo snel verspreiden, maar je snapt beter waarom dat gebeurt (en daar moet je dan schijnbaar een goed gevoel van krijgen).

Je staat gelukkig niet helemaal machteloos tegen het verspreiden van ziektes. Je weet namelijk wel dat schoon water bijdraagt aan het gezond houden van de bevolking. Voor één actie kan je daarom een spelerkaart inleveren om twee water-fiches op het bord te leggen. Als vervolgens een zieke in een van de steden naast dit fiche zou moeten worden geplaatst, dan moet je in plaats daarvan een fiche weghalen. Dit is een enorm effectieve manier om zieken te voorkomen, maar het kost je wel spelerskaarten en die heb je bijvoorbeeld ook nodig om de ziekten te onderzoeken. Je moet er dus verstandig mee om gaan.

Je kan het spel op vele manieren verliezen, maar op slechts één manier winnen, namelijk door alle vier de ziektes te hebben onderzocht. Dit lukt je alleen door slim samen te werken.

…en de waardering

Ik ben een echte Pandemie-fan en was dan ook heel benieuwd naar deze variant. Het eerste wat me opviel was dat het spel er echt super goed uitziet. Het is wat mij betreft een van de mooiste spellen die dit jaar is uitgekomen. Gelukkig zit het met het spelplezier net zo goed. Het spel mag dan heel erg op Pandemie lijken, het wijkt er genoeg van af om het spel een geheel eigen gevoel te geven. In dit spel moet je op zoek naar de balans tussen het genezen van de zieken aan de ene kant (de uitbraken onder controle houden) en het investeren in waterzuivering, spoorwegen én kennis (de spelerskaarten die je nodig hebt voor het onderzoeken van de ziekte) aan de andere kant. En als je het nog een stapje moeilijker wilt maken dan kan je aan de slag met twee varianten die ook in de regels staan.

Volgend jaar is het WK overigens in Amsterdam. Z-man Games heeft gesuggereerd dat ter gelegenheid van dit WK weer een speciale editie uit zal komen. Misschien kunnen we volgend jaar dus Pandemic Holland op de tafel kunnen zetten…. Maar tot het zo ver is heb ik er geen bezwaar tegen als Pandemic Iberia nog eens op tafel komt.

Auteur: Jesús Torres Castro & Matt Leacock
Uitgever: Z-man Games
Aantal spelers: 2-5
Leeftijd: vanaf 10 jaar
Speelduur: 45-60 minuten

Prijs: circa 50 euro 

Recensie: Keer op Keer

Ik ben dol op spellensnacks met dobbelstenen, zoals Qwinto, Qwixx en High Score. Voor dit soort spellen maak ik graag een plekje in mijn spellenkast vrij. Toen mijn oog op Spiel dan ook op posters van Keer op Keer viel was mijn interesse gewekt. Helaas lukte het toen niet om het spel te spelen en moest ik dus wachten tot het spel in de spellenwinkels in Nederland op dook. Gelukkig hoefde ik daar niet lang op te wachten!

Keer op Keer is een dobbelspelletje waarin spelers proberen punten bij elkaar te smokkelen door op een papiertje vakjes weg te strepen. Omstebeurt gooien de spelers met zes dobbelstenen. Op 3 van deze dobbelstenen staan gekleurde kruisjes en op 3 staan getallen (1 tot en met 5). Op beide dobbelstenen staat ook nog een joker-symbool.

De actieve speler kiest vervolgens één dobbelsteen met een kleur en één dobbelsteen met een getal en kruist vervolgens op zijn briefje de gekozen combinatie aan. Als je bijvoorbeeld een blauwe dobbelsteen combineert met een 4 dan moet je exact 4 blauwe vakjes aankruisen. Deze vakjes moeten echter wel grenzen aan eerder aangekruiste vakjes of beginnen in de startkolom. En bovendien moeten de vakjes in één groepje staan en aan elkaar grenzen. Het is wel toegestaan om niet alle vakjes in een groepje in één keer aan te kruisen (maar bijvoorbeeld eerst 3 van de 5 aan te kruisen en later nog eens 2).

De andere spelers mogen vervolgens met de vier dobbelstenen die niet gekozen zijn door de startspeler ook een combinatie maken (ieder voor zich) en deze op hun briefje aankruisen.

Tijdens het spel mag je maximaal 8 keer een joker gebruiken. Onderaan je briefje houd je bij hoeveel jokers je al gebruikt hebt. Iedere keer dat je namelijk een joker kiest, streep je één vakje aan in deze rij. Ongebruikte jokers leveren aan het eind van het spel één punt per stuk op dus het loont om er een beetje zuinig op te zijn.

Het doel van het spel is om zo veel mogelijk punten te scoren. Dit doe je door kolommen vol te maken. Als een speler als eerste alle vakjes in een kolom vol heeft dan moet hij dit zeggen en mag hij het bovenste puntenaantal omcirkelen. De andere spelers moeten dit getal juist doorkrassen. Als zij op een later moment dezelfde kolom vol maken, dan krijgen zij slechts het lagere punten-aantal dat in de onderste puntenrij staat aangegeven. Verder zijn er punten te verdienen door alle vakjes van een kleur aan te kruisen (5 punten voor wie dat als eerste lukt en 3 punten voor de andere spelers die dit ook lukt).

Het spel is afgelopen als één speler van twee kleuren alle vakjes heeft aangekruist. Van de punten die iedereen verzameld heeft (kleuren, kolommen, ongebruikte jokers) worden dan nog strafpunten afgetrokken voor alle vakjes waarop een ster staat die je niet hebt aangekruist. De speler met de meeste punten wint.

...en de waardering

Keer op Keer is de perfecte naam voor dit spel. Als je dit spel op tafel zet blijft het niet bij één potje. Zo heeft het spel in minder dan een maand bij mij al 9 keer op tafel gestaan. Het is een heerlijk tussendoortje dat lekker vlot weg speelt. Het komt maar weinig voor dat je met de gegooide dobbelstenen niets meer kan afkruisen en daardoor is het een spel waarin je bijna altijd wel wat leuks kan doen in je beurt. Bovendien mag je elke beurt wat doen en is iedereen dus constant betrokken bij wat er op tafel gebeurt, ongeacht of je aan de beurt bent of niet. Verder loont het zeker om na te denken over je keuzes. Als je maar lukraak wat wegstreept, dan kom je er niet. Je moet echt proberen kolommen of kleuren zo snel mogelijk vol te maken en daarbij inschatten op welk moment je een kostbare joker in zet. En vergeet daarbij niet ook nog de sterren zo snel mogelijk weg te strepen om te voorkomen dat je aan het eind van het rit nog veel punten moet aftrekken. Kortom een verslavend leuk dobbelspelletje dat bovendien ook echt leuk is met zijn tweeën. 

Auteur: Inka & Markus Brand
Uitgever: 999 games, 2016
Aantal spelers: 1-6
Leeftijd: vanaf 8 jaar
Speelduur: 20 minuten
Prijs: circa 15 euro

Recensie: De Lampionnen van Lanzhou

Stel je een mooie, warme zomeravond voor. Je bent in China. Langzaamaan begint het te schemeren. Je zit bij een prachtig meer te kijken hoe de maan langzaam op komt. En dan komen op eens van alle kanten de dorpelingen aanlopen met prachtige verlichte lampionnen in hun handen. Ze lopen naar de rand van het meer en laten hun lampionnen voorzichtig in het water zakken. Voor je ogen verandert het meer in een caleidoscoop waar het zachte windje en de stroming van het water voor een continue veranderend betoverend schouwspel zorgen.

In De Lampionnen van Lanzhou gaan de spelers aan de slag om het prachtige schouwspel te laten herleven op de spellentafel. Dit keer niet met echte lampionnen maar met vierkante tegels met daarop de verschillende kleuren lampionnen. Alle spelers starten met 3 tegels op handen. In je beurt leg je één van deze tegels aan bij de reeds op tafel liggende tegels.

Vervolgens krijgen alle spelers lampion-kaarten. Je krijgt namelijk altijd een lampionkaart van de kleur lampions die aan jouw kant staat van de tegel die net is neergelegd. Daarna krijgt de speler die de tegel neer heeft gelegd mogelijk nog bonusjes. Als er kleuren passend zijn aangelegd dan krijg je een extra kaart in die kleur (ongeacht aan welke kant van de tegel die kleuren staan). Verder kan de speler nog een fiches krijgen als op de neergelegde tegel of op aangrenzende tegels Symbolen staan.  

Aan het begin van iedere beurt kan je de kaarten die je zo verzameld hebt omruilen voor puntenkaarten (het echte doel van het spel). Je moet dan bijvoorbeeld 7 kaarten van verschillende kleuren inleveren of juist 4 kaarten met dezelfde kleur. Als je twee fiches hebt verzameld dan kan je die in deze fase gebruiken om een kaart te ruilen tegen een andere kleur. Je krijgt niet altijd even veel punten per opdracht, hoe eerder je de opdracht uitvoert hoe meer punten je krijgt. Ook krijg je voor moeilijker opdrachten meer punten dan voor makkelijke.

Zodra alle tegels op tafel liggen en daar samen een schitterend schouwspel vormen is het spel afgelopen. Wie de meeste punten heeft wint het spel.

... en de waardering

De Lampionnen van Lanzhou is een alleraardigst tussendoortje. De regels zijn zo uitgelegd en het spel speelt lekker vlot weg. Je wilt graag zo snel mogelijk de dikke punten kaarten zien te scoren, maar als je daarbij alleen maar let op wat een beurt jou oplevert dan geef je misschien een tegenstander wel net het lampion-kaartje cadeau wat hij nodig had om de puntenkaart waar je op aast voor je neus weg te snaaien. Het spelmateriaal ziet prachtig uit en het verveelt mij nooit om langzaam aan het prachtige meer vol met lampionnen te zien ontstaan op tafel.

Auteur: Christopher Chung
Uitgever: White Goblin Games, 2016 
Aantal spelers: 2-4
Leeftijd: vanaf 8 jaar
Speelduur:  30-45 minuten

Prijs: circa 20 euro 

Maandoverzicht: november 2016 (Dagmar)

Na elk hoogtepunt volgt per definitie een dieptepunt. In november kwam 28 keer een spel op tafel en dat is eigenlijk heel keurig, maar in vergelijking met de 64 spellen in oktober is het treurig. Ik speelde zeven spellen voor het eerst. Over mijn eerste indrukken van  Tides of Madness, Adventure Land, Carcassonne Door Berg en Dal en Papà Paolo schreef ik eerder al in mijn verslagje van hetspellenspektakel.

Van de overige nieuwe spellen vond ik Pandemic Iberia het leukst. In deze variant moeten weer ouderwets zieken genezen worden. Inderdaad zieken, geen ziektes. Die kunnen namelijk niet genezen worden, maar je kan er wel onderzoek naar doen zodat je beter weet hoe je de verspreiding kan beperken. Het spel lijkt sterk op good old Pandemie, maar er zijn een paar nieuwe mogelijkheden aan toegevoegd. De twee belangrijkste daarvan zijn dat je spoorwegen kan aanleggen die reizen heel veel makkelijker maken. De tweede is dat je gebieden van schoon water kan voorzien, waarmee je het verspreiden van de ziektes afremt. Ik heb al mijn potjes echt op het nippertje gewonnen en dat zijn uiteindelijk de mooiste overwinningen. Pandemic Iberia is bovendien niet alleen een heel goed spel, maar het ziet er ook echt prachtig uit. Ik vind het by far de mooiste uitvoering van Pandemic die er is.  In de regels staan verder nog twee varianten en die hoop ik ook nog een keer te gaan spelen. Deze variant is tijdelijk verkrijgbaar, als je dus geïnteresseerd bent, dan moet je snel je slag slaan (en een goed gevulde portemonnee meenemen want het spel is niet goedkoop).

Op Spellenpret speelde ik deze maand ook nog twee spellen voor het eerst. Het eerste spel daarvan was het oogstrelende Kanagawa. Dit is een kaartspelletje met push-your-luck-speelplezier waar de spelers in de huid kruipen van Japanse schilders. Iedere ronde wordt er per speler 1 kaart opengedraaid op een mooi rieten matje (denk aan het soort matjes waar je sushi op maakt). Vervolgens mag je omstebeurt kiezen: een van deze kaarten pakken of nog even passen. Vervolgens worden onder alle kaarten die niet gepakt zijn een extra kaart gelegd en mogen de spelers die in de eerste ronde niets gepakt hebben weer kiezen: pakken (maar dan een rijtje van 2 kaarten) of passen zodat je in de volgende (en laatste ronde) zelfs drie kaarten kan pakken. De kaarten die je vervolgens pakt kan je gebruiken als hulpmiddel (bijvoorbeeld een nieuw kleurtje verf of een verse kwast) of je kan de kaart schilderen. Op de kaarten staat een prachtig panorama dat altijd precies past. Je probeert daarbij bepaalde doelen te behalen (zo snel mogelijk een bepaald aantal bomen of bepaalde dieren te schilderen). Als dat lukt dan pak je het bijbehorende puntenfiche. Wie aan het eid van het spel de meeste punten heeft wint. Dit spel trok mijn aandacht door de prachtige uitvoering, maar het bleek ook nog een echt leuk, vlot kaartspelletje te zijn.

Het tweede nieuwe spel dat ik speelde op Spellenpret was een zwaarder, pittig Euro-spel, namelijk Lorenzo il Magnifico. Dit is een nieuw werkverschaffings-spel waarin je gedurende het spel voor van alles en nog wat beetjes punten bij elkaar sprokkelt. Zoals gezegd was het een pittig spel waarin van alles gebeurt en daardoor weet ik eerlijk gezegd nu al niet meer zo goed hoe het spel ging. Het spel zag degelijk in elkaar, maar het was niet helemaal mijn ding. Ik merk dat ik gemiddeld toch liever wat lichtere spellen speel dan de hele zware complexe langdurige spellen.  Ik hebt het spel met veel plezier gespeeld, maar zal niet snel aanschuiven voor een herkansing.