Spiel 2016: mijn wensenlijstje (Dagmar)

Nog 3 weken en 1 dag en dan is het ein-de-lijk weer zo ver: de deuren van de Messe in Essen gaan open en vier dagen lang zullen spellenliefhebbers uit alle landen zich te buiten gaan aan spelplezier. De lijst met nieuwe spellen die gepresenteerd gaan worden is weer enorm (al zullen er vast weer een paar slachtoffers vallen doordat er last minute iets mis gaat in de productie of bij het transport). Het ene spel nog mooier dan het andere. Zie door deze bomen het bos maar eens te zien! Ik beloof je: dat lukt je niet. Maar dat wil niet zeggen dat het niet de moeite loont om je een beetje te verdiepen in het aanbod omdat er altijd een paar spellen tussen zitten waarvan je meteen weet dat je ze wil hebben en er andere spellen zijn die je interessant vindt en die je dus in de gaten wil houden in de berichten rondom de beurs (“the buzz”) of als je gelukt hebt, die je gaat testen (“try before you buy”).

In dit blog zal ik uit de doeken doen op welke spellen mijn hebberige ogen zijn gevallen. Er zijn een aantal factoren die voor mij belangrijk zijn, zowel in positieve als negatieve zin. Allereerst zijn er een aantal uitgevers die er bovengemiddeld goed in slagen om leuke spellen uit te geven, denk aan Hans im Glück, Kosmos en Z-man Games. De kans dat een spel mijn aandacht trekt wordt verder verhoogd door de naam van de auteur, sommige auteurs zijn meer in mijn straatje dan andere (de spellen van Friedemann Friese vind ik bijvoorbeeld gemiddeld leuker dan die van Stefan Feld). Ik ben verder heel gevoelig voor uitvoering en thema (dus wel sprookjesachtig en mysterieus, maar zeker geen cowboys of handelen rondom de middellandse zee). Verder is het voor mij heel belangrijk dat een spel met twee mensen gespeeld kan worden aangezien ik het vaakst spellen doen met alleen Niek. Spellen die pas leuk worden als je 3 of veel meer mensen hebt, sla ik daarom eerder over want de kans dat ik die kan spelen is klein. Omdat Niek mijn vaste spellenpartner is, houd ik natuurlijk ook een beetje rekening met zijn smaak (wat helaas betekent dat ik een beetje terughoudend ben met het kopen van coöperatieve spellen omdat hij daar echt niet van houdt, hoe hard ik het ook probeer). Hoe leuk lange, pittige spellen ook kunnen zijn, ze komen bij mij gewoon niet vaak genoeg op tafel om de aanschaf te verantwoorden. Ook die sla ik dus in principe over. Ik heb een voorkeur voor spellen die in een uurtje te spelen zijn. Als spellen 2 uur of langer duren dan is dat een hele serieuze rode vlag.

Met deze voorkeuren in  mijn achterhoofd heb ik de lijst op Boardgamegeek doorgekeken. De lijst wordt nog steeds iedere dag aangevuld, maar dit zijn, in volstrekt willekeurige volgorde, de spellen die nu op mijn radar staan. 

Vorig jaar is Haba begonnen met spellen voor volwassenen uit te geven. Haba is van oudsher een merk dat goede kinderspellen uitbrengt in een fantastische uitvoering (mooi dik karton, grote houten speelstukken, mooie vormgeving). Dit jaar brengen ze weer drie spellen voor volwassenen uit en één daarvan trekt mijn aandacht, namelijk Meduris. Het spel ziet er lekker sprookjesachtig uit en de omschrijving van het spel doet met aan de Kolonisten van Catan denken.  Je moet namelijk grondstoffen verzamelen in grondstofgebieden waarmee je hutten gaat bouwen. Het spel duurt net wat langer dan een uur, is met twee spelers speelbaar en voldoet dus helemaal aan mijn wensenlijstje.

Zoals gezegd ben ik heel gevoelig voor de uitvoering van een spel en ik begon dan ook meteen te kwijlen toen ik het spelmateriaal van Cat Town zag. In dit spel zitten de meest schattige kat-speelfiguren aller tijden. Ik ben dol op katten. Ik zou dit spel daarom graag willen proberen, het ziet er zo goed uit dat het bijna alleen maar tegen kan vallen.

Het volgende spel op mijn radar is Mystic Vale. Ook dit spel trok mijn aandacht door het thema en de vormgeving. Het is echt zo’n lekkere sprookjesachtige fantasy doos. Het lijkt een deckbuilder achtig spel te zijn. Het risico met dit soort spellen is alleen dat er te veel verschillende kaarten zijn waardoor je eindeloos blijft lezen en de vaart uit een spel verdwijnt. Ik zou het spel daarom wel eens goed willen bekijken en nog liever ook spelen.

Vorig jaar had het Österreichische Spiele Museum een hit met het kleine kaartspelletje OMG (later omgedoopt naar Oh My Goods). Het was in no time uitverkocht en dat verhoogde alleen maar de aantrekkingskracht. Dit jaar brengen ze weer een klein kaartspelletje uit voor een klein prijsje, namelijk Potions Brew. Er is nog weinig over dit spel bekend, maar het thema en de looks spreken me in ieder geval zeer aan, dus wie weet dat ik daar wel een blind gokje op ga wagen. Gelet op de hype van vorig jaar verwacht ik dat de voorraad weer snel op zal zijn.

Ik ben  niet vies van wat science fiction op zijn tijd op mijn beeldbuis. Spellen met een science fiction thema trekken dan ook mijn aandacht. De doos van Not Alone vind ik schitterend. De manier waarop de titel op de doos staat doet me aan Star Wars denken, de geheimzinnige nevel aan Star Trek en de boosaardige ogen aan X-files. De omschrijving van het spel schrikt me dan weer een beetje af. Het is namelijk een asymetrisch spel waar één speler het monster speelt waaraan de anderen proberen te ontsnappen. Ik ben niet zo’n fan van asymetrische spellen, maar mijn interesse is gewekt omdat dit spel verder wel aan al mijn eisen voldoet (2 persoons, niet te lang, prachtig uitgevoerd). Ik houd het dus nog maar even in de gaten.

Een spel dat ik blind durf te kopen is Cottage Garden. Dit is een nieuw spel van Uwe Rosenberg waarin hij verder borduurt op de principes uit het populaire Patchwork. Dit keer ga je je alleen niet bezig houden met het maken van suffe kleedjes, maar met het creëren van een mooie tuin vol vrolijke bloemen. Er zitten ook nog fiches in met schattige slapende katten (bonuspunten voor de uitvoering dus). Wat ik er ook nog leuk aan vind is dat het spel wordt uitgegeven door de Spielwiese. Dat is een sympathiek spellencafé in Berlijn waar ik een paar jaar geleden een keer geweest ben en een leuke avond heb doorgebracht.

Het volgende spel dat mijn aandacht trok is Fields of Green. Het combineert het draften uit Among the Stars met een Agricola thema. Het spel duurt maar een half uurtje en kan met zijn tweeën gespeeld worden. Ik vind de kaarten uit het spel zelf er alleen niet zo heel erg mooi uitzien, maar daar kan ik wel over heen stappen als het spel leuk genoeg is.

Fields of Green is niet het enige landbouw spel waar ik door aangetrokken wordt, ook het tweepersoons Boonanza (Bohnanza Das Duel) vind ik best interessant, zeker omdat het maar een tientje kost en voor zo’n prijs kan je je er geen buil aan vallen. Ruilen is vaak in een tweepersoonsspel niet zo’n gelukkig mechanisme doordat je door een goede ruil er beide op voor uit gaat en het daardoor lastig is om een deal te maken waar je echt veel voordeel bij hebt en die je tegenstander je gunt (je wilt per slot van rekening winnen). Ik ben wel benieuwd hoe dit spel dat dilemma oplost.

Inmiddels zijn er al flink wat uitbreidingen en spin-offs verschenen van Pandemic en dit jaar komen daar weer een paar bij. Pandemic Reign of Cthulu heb ik inmiddels al aangeschaft en staat om die reden niet op dit lijstje. Pandemic Iberia is echter nog niet te koop en die ga ik dus op Spiel zeker kopen. Dit spel wordt in een limited edition aangeboden (en dat maakt me natuurlijk alleen nog maar hebberiger). Je moet dit keer vier enge ziektes op het Iberisch Schiereiland (Spanje en Portugal) gaan genezen en ondertussen moet je ook nog sporen voor de trein aanleggen. Ik ben benieuwd!

Wat me dit jaar opviel was dat er tussen de vele nieuwe spellen er drie een religieus thema hebben. Het is dit bijna 500 jaar nadat Martin Luther de Reformatie startte en dat heeft verschillende auteurs geïnspireerd. Ik verbaas me daarover want het is niet echt een aansprekend thema. Tussen deze spellen zit ook een heus tweepersoonsspel, namelijk Sola Fide. Ik vind dit thema zo bizar dat ik heel benieuwd ben hoe dat uitpakt in een spel. Dus misschien dat ik daarom dit spel wel mee naar huis neem.

Een ander spel dat mijn aandacht trok door het bizarre thema is Who soiled the toilet? Dit is een weerwolven-achtig spel waarbij je een geheime rol krijgt (een viespeuk die zijn sporen op het toilet achterlaat of een fris type dat pas vertrekt nadat alle sporen zijn uitgewist). Je moet met poep-fiches gaan gooien en de viespeuken winnen als het een bende is en de frisse typjes juist als het allemaal prober is. Wat een bizar thema. Het is van een Japanse uitgever dus waarschijnlijk is het spel al uitverkocht voor de beurs een kwartier oud is, dus ik hoef er niet serieus over na te denken of ik dit spel wil.

Friedemann Friese is dit jaar lekker bezig geweest. Er komen op Spiel drie nieuwe spellen van zijn hand uit en ik vind ze alle drie interessant. De eerste is Fabled Fruit, een spel waarin je fruit moet gaan verzamelen. Het bijzondere aan dit spel is dat het spel schijnt te veranderen als je het vaker doet. Dit doet me denken aan Pandemic Legacy. Maar het Fabled spelsysteem verschilt van het Legacy systeem doordat je het spelmateriaal niet verandert en het dus geen eenrichtingverkeer is. Fascinerend. Daarnaast komt nog een kort kaartspelletje uit (Fuji Flush) en een kaartspel van Hoogspanning. Vaak heeft 2F wel combi-aanbiedingen, dus de kans ik groot dat deze drie spellen mee naar huis gaan.

What’s up trok mijn aandacht met de claim dat het een klein spelletje is (formaat) dat je in een minuut kan uitleggen met een grote herspeelbaarheid. Dat zijn forse claims. Het doosje ziet er leuk uit, het spel kan met zijn tweeën gespeeld worden en duurt maar een kwartiertje. Klinkt bijna te mooi om waar te zijn, dus ik zou het graag eens willen proberen.

Ik heb een zwak voor schattig en het spel Hop! doet het op dat gebied helemaal goed. Ik krijg er spontaan zin van om My Little Pony’s te gaan kammen (en dat wil wat zeggen want ik heb nooit My Little Pony’s gehad als kind). In het spel moet je proberen omhoog te gaan in de wolken of zo iets, ik vind het een beetje vaag. Er is eigenlijk nog niets bekend over dit spel en als je zo mooi bent als dit spel dan zou dat best eens een goede strategie kunnen zijn. Ik zou dit spel graag spelen op Spiel.

Ten slotte zijn er nog een aantal uitbreidingen waar ik zeer geïnteresseerd in ben. De uitbreiding voor het Pandemic Dobbelspel (Pandemic the Cure Experimental Meds) gaat zeker mee naar huis omdat ik zo dol ben op het dobbelspel en dus ook benieuwd ben naar wat de uitbreiding daar nog aan toe gaat voegen (onder andere een extra ziekte en nieuwe rollen). Over de uitbreiding van 7 Wonders duel twijfel ik nog een beetje. Ik vond 7 wonders duel best leuk, maar ik was er niet kapot van. Aan de andere kant voegt deze uitbreiding Egyptische Goden toe en dat doet het hier thuis dan altijd wel weer goed. Twijfelgeval dus. Er komt ook weer een nieuwe uitbreiding voor Dixit uit en deze keer hebben de kaarten een Art Deco uitstraling, daar ben ik wel benieuwd naar. Voor Steam Park komen meerdere uitbreidingen uit (Robots en Play Dirty). Ik vind Steam Park een van de mooiste spellen die ik heb, maar heel leuk is het ook weer niet. Twijfelgevalletje dus. Wat geen twijfelgeval is, is de uitbreiding voor Potion Explotion (the Fifth Ingredient), die gaat mee. Ik vind Potion Explotion een van de verrassingen van dit jaar en ik kan me voorstellen dat een uitbreiding meer variatie aan het spel toevoegt.

De meest verbazingwekkende uitbreiding is voor mij die voor Tichu (Tichu Booster). Dit spel is perfect zoals het is en ik kan me niet voorstellen wat je daar aan toe zou willen voegen. Maar toch komt er een uitbreiding uit ter gelegenheid van het 25 jarig jubileum van dit spel. Dat het spel 25 jaar zonder uitbreidingen heeft gekund, is misschien wel de belangrijkste indicator om deze uitbreiding links te laten liggen. Maar Tichu is ook weer een van mijn favoriete spellen en dat maakt dat ik toch nieuwsgierig wordt. In het spel worden een soort actiekaarten toegevoegd die in het spel komen als iemand Tichu roept. Degene die Tichu roept heeft eerste keus en kan dus de lekkerste kaart kiezen. De uitbreiding lijkt maar een paar euro te gaan kosten dus dat maakt het makkelijker om aan mijn nieuwsgierigheid toe te geven.