Recensie: Pandemic Legacy

Op Spiel 2015 was mijn belangrijkste doel om een doos van Pandemic Legacy te bemachtigen. Pandemie behoort tot mijn favoriete spellen en een legacy variant klonk mij dan ook als muziek in de oren. Een legacy variant wil zeggen dat de basis van een spel wordt gebruikt om er een verhaal om heen te bouwen dat je door middel van het spelen van scenario’s beleefd. Het ene spel begint daarbij waar het vorige eindigde en zo ontvouwd langzaam het verhaal. (lees gerust deze recensie, ik ga geen verrassingen verklappen)

Pandemic Legacy begint als een normaal potje Pandemie. Er zijn vier virusuitbraken en de spelers moeten die zien te beheersen en geneesmiddelen ontdekken om te voorkomen dat de mensheid uitsterft. Alle regels zijn hetzelfde als in Pandemie (zie de recensie van Pandemie als je niet bekend bent met dit spel). De spelers kruipen dus ook in de huid van een karakter en elk karakter heeft zijn eigen bijzondere eigenschap (mag iets dat de anderen niet mogen). In Legacy hebben de karakters paspoortjes en word je uitgenodigd om de karakters aan het begin van het spel een naam te geven en die naam in het paspoort te schrijven (inderdaad je schrijft met niet uitwisbare inkt op het spelmateriaal).  Mijn spelgroepje heeft bijvoorbeeld de generalist Janine Modale genoemd (de vrouwelijke variant van Jan Modaal) en de arts heet George House (afgeleid van George “ER” Cloony en de serie House).

Als er een outbreak plaatsvindt in ene stad, dan moet je een (niet verwijderbare) sticker op het bord plakken bij die stad. De eerste keer is dat nog niet zo erg (de stad is onstabiel geworden maar verder verandert er nog niets), maar als er vaker uitbraken plaatsvinden dan wordt het steeds moeilijker om zo’n stad te bereiken (je kan er bijvoorbeeld niet meer naar toe vliegen of je moet zelfs extra kaarten afleggen om de stad binnen te lopen). Als een karakter in een stad is als er een outbreak plaatsvindt, dan komt het karakter er ook niet ongeschonden uit. Je moet dan een scar-sticker kiezen en in het paspoort van het karakter plakken. Op deze sticker staat een vervelende eigenschap en ieder karakter kan maximaal 2 scars oplopen. Als een karakter een derde scar oploopt, dan gaat het karakter helaas dood. Je moet dan het paspoort van het karakter verscheuren en verder spelen met een ander karakter. De stickers zitten vast op het bord en in de paspoorten en neem je dus mee als je het spel een volgende keer verder speelt.

In de doos zit een stapel Legacy-kaarten. Op bepaalde momenten van het spel (vaak aan het begin of eind van een scenario) moet je kaarten van deze stapel lezen. Door middel van deze kaarten wordt het verhaal verteld en het spel verandert doordat de regels net anders worden of je nieuwe mogelijkheden krijgt. In de doos zitten allemaal spannende zwarte doosjes en kartonnen Dossiers (soort van adventkalenders met vakjes waar iets achter zit verstopt). Op bepaalde momenten in het spel moet je zo’n doosje of vakje open maken.

Aan het eind van een scenario mag je altijd twee upgrades kiezen (dit mag je doen of je nou wint of verliest). Je hebt verschillende soorten upgrades. Je kan bijvoorbeeld een event-sticker plakken op een city-card waardoor deze kaart vanaf dan niet alleen speelbaar is als een stadskaart maar ook als gebeurteniskaart. Verder kan je op de plaats waar je een onderzoeksstation hebt gebouwd een sticker plakken die aangeeft dat het onderzoeksstation permanent is (het volgende spel begin je al met een extra onderzoeksstation). Je kan ook een karakter op bijscholingscursus sturen waardoor hij nieuwe mogelijkheden krijgt (je plakt dan de bijbehorende sticker in het paspoort van het karakter). De laatste optie is dat je een virus dat je in het spel had uitgeroeid laat muteren (je plakt dan een sticker op het bord met de positieve mutatie die er voor zorgt dat het virus in de toekomst makkelijker aan te pakken is). En de eerste keer dat je een virus uitroeit, mag je het ook een naam geven (door op het bord te schrijven).

In Pandemic Legacy zitten 12 scenario’s (vernoemd naar de maanden van het jaar). Als je een scenario wint dan mag je door naar het volgende scenario. Als je een scenario de eerste keer verliest, dan mag je het nog één keer proberen en als het dan weer niet lukt dan moet je toch verder naar de volgende maand. Het is heel normaal om af en toe te verliezen, soms zelfs meerdere keren achter elkaar. Maar voor teams die het echt zwaar hebben, is er hulp onderweg. Als je vier keer achter elkaar verliest, dan mag je doosje 8 open maken voor extra hulp.

...en de waardering

Laat ik maar met de deur in huis vallen: vijf pionnen is te weinig voor dit spel. Pandemie vind ik al een fantastisch spel, maar dit spel doet er nog een schepje bij. Het is echt leuk om het verhaal ontdekken en je wilt echt weten hoe het verder gaat (het is net zo verslavend als een goede spannende serie waar je het nooit bij één aflevering kan laten en het voor je weet ver na middernacht is).  Ik vind het ook echt leuk dat je het spel beetje en beetje vormt doordat je de karakters namen geeft en door de upgrades langzaam het spel beetje bij beetje verandert. Het is ook een bijzondere ervaring om op een spel te moeten schrijven of spelmateriaal te moeten vernietigen (dit is dus geen spel dat je tweedehands moet kopen). En oe! wat is het leuk als je zwarte doosjes of vakjes open mag maken (denk Kerst, Sinterklaas, je verjaardag, Valentijnsdag, Oud & Nieuw en Pasen tegelijkertijd).

Ik raad wel aan om dit spel met een vaste groep ervaren spellenliefhebbers te spelen omdat het verhalende karakter van het spel dan het best tot zijn recht komt. Doordat er continue kleine en grote dingen veranderen in het spel is het denk ik  wel vooral geschikt voor ervaren spelers. Je moet verder niet te veel tijd tussen een paar sessies laten zitten omdat je anders misschien kleine (nieuwe) regels vergeet. Maar als je dat doet, dan heb je gegarandeerd een toptijd!

Auteur: Matt Leacock en Rob Daviau
Uitgever: Z-Man Games, 2015 
Aantal spelers: 2-4
Leeftijd: vanaf 13 jaar
Prijs: 50 euro
Speelduur: 60 minuten