Maart was een geweldige fantastische spellenmaand Niet
alleen speelde ik 23 (!!!) keer een spel, ik ging naar een spellendag
(spellenpret in Sassenheim), organiseerde een spellenavond op kantoor, bezocht
Zuiderspel en kreeg bezoek van mijn spellenminnende vriendin B.
Ik speelde zes spellen voor het eerst: De haven uitbreiding
van Machi Koro, Tajemnicze Domostwo (of te wel Mysterium), Out of Mine,
Carcassonne Gold Rush, Star Realms en Camel Up. Van deze spellen vond ik Tajemnicze
Domostwo het leukst. De laatste vier van dit rijtje speelde ik op
Zuiderspel (en mijn eerste indrukken staan dan ook in dat verslag).
Tajemnicze Domostwo is een Pools spel waarvan in de
loop van dit jaar zal een Engelse editie zal worden uitgebracht onder de naam
Mysterium. Dit spel laat zich het beste omschrijven als de liefdesbaby van
Dixit en Cluedo. Nou vinden alle ouders hun baby het allergeweldigste en mooiste kind dat ooit geboren is, maar Papa
Cluedo en Mama Dixit hebben gewoon
gelijk. Wat een geweldig spel en wat ziet het er mooi uit. Zelfs haar naam is
mooi, mooier dan die van iedereen die dezelfde naam heeft.
In Tajemnicze Domostwo kruipt één speler in de huid
van de geest (hmmm, heeft een geest eigenlijk wel een huid?) van iemand die
honderd jaar geleden op gruwelijke wijze is vermoord. De moord is nooit
opgelost en de geest heeft dus nooit rust kunnen vinden. De rest van de spelers
kruipen in de huid van paragnosten die een week komen logeren in het huis waar
de overledene heeft gewoond. Tijdens deze week zal de geest tot hen spreken via
hen dromen en hen hints geven over waar de moord gepleegd is, met welk wapen de
moord gepleegd is en door wie de moord gepleegd is. Deze hints geeft de geest door de spelers
Dixit-achtige kaarten te geven die zij moeten koppelen aan de verschillende
mogelijke locaties/wapens/personen. Iedere speler heeft zijn eigen combinatie
die hij moet raden en als dat gelukt is, dan geeft de geest nog één keer hint
om te onthullen waar, wie en waarmee ze vermoord is.
Het leuke van dit spel is dat de paragnosten elkaar mogen
helpen bij het interpreteren van de hints die de geest geeft. De geest mag per
nacht maximaal 3 kaarten aan een speler geven. Het kan zijn dat op deze kaarten
een detail meerdere keren terug komt en dat dat de hint is, maar het kan ook de
kleur van de kaarten zijn. Het kan zelfs zijn dat de geest gewoon geen goede
hints heeft (de geest heeft zeven kaarten om uit te kiezen) en dus eerst maar
eens wat troep loost in de hoop in volgende rondes betere hints te kunnen
geven. De kaarten in dit spel zijn adembenemend mooi. De afbeeldingen zijn wat “donkerder”
dan de afbeeldingen van Dixit, met veel details. Ik vond dit spel zo leuk dat
ik het onmiddellijk wilde kopen. Dit viel nog niet mee. Ik heb na wat zoekwerk
een Italiaanse webwinkel gevonden die het spel op voorraad had (ik volg een
cursus Italiaans, dus ik vond het ook nog eens heel leuk om iets in het
Italiaans te bestellen). Ik vond in ieder geval dat ik wel lekker
internationaal bezig was door een Pools spel te bestellen in Italië dat keurig
drie dagen na dat ik het besteld werd, thuis werd bezorgd.
De Machi Koro uitbreiding beviel me ook heel goed. De
uitbreiding voegt flink wat nieuwe kaarten toe aan het spel voor de broodnodige
variatie. Maar daarnaast voegt het spel ook nog een nieuwe manier van spelen
toe, die ik eerlijk gezegd leuker vind dan het basisspel. Je moet hiervoor alle
gebouwenkaarten schudden en tien verschillende open leggen (dubbele kaarten leg
je gewoon op elkaar). Deze variant dwingt je om iedere keer anders te spelen
(er liggen iedere keer andere kaarten en daar moet je maar gewoon het beste van
maken). Het spel duurt er wel wat langer door (je kan iets minder goed sterke
combi’s maken), maar dat nadeel is kleiner dan het extra speelplezier dat het
de nieuwe speelwijze met zich meebrengt.
Er kwamen ook vier wat oudere spellen op tafel, namelijk
Coloretto, Thurn und Thaxis, Glen More en Dominion (Hinterlands). Glen More,
Dominion en Coloretto heb ik nog steeds met veel plezier gespeeld. Thurn und
Thaxis kon me niet echt bekoren. Ik vind het best een aardig spel, maar speel
zelf toch liever iets anders (ik heb mijn exemplaar indertijd niet voor niets
weggedaan).
Geen opmerkingen:
Een reactie plaatsen